Rekomendacja S II dotycząca dobrych praktyk w zakresie ekspozycji kredytowych zabezpieczonych hipotecznie jest uzupełnieniem Rekomendacji S, która weszła w życie 1.07.2006 roku. Poprzednia Rekomendacja zobowiązywała banki, aby przy wyliczaniu zdolności kredytowej dla kredytów zaciąganych w walucie obcej, pożyczany kapitał powiększać o 20% i dodatkowo przyjmować oprocentowanie takie, jak dla kredytów złotówkowych. W praktyce oznaczało to ograniczenie dostępności kredytów walutowych, a promowanie kredytów w złotych polskich.

Rekomendacja S II także reguluje sprawy związane z udzielaniem przez banki kredytów hipotecznych w obcych walutach. Nie dotyczy to jednak tylko umożliwienia Kredytobiorcom spłaty kredytów denominowanych oraz indeksowanych bezpośrednio w walucie, choć sprawa ta wzbudza najwięcej kontrowersji.

Rekomendacja S II wprowadza również zalecenia dotyczące informowania klientów o spreadzie walutowym, obciążeniach oraz ryzyku związanym z istnieniem różnic kursowych przed zawarciem oraz w trakcie trwania umowy o kredyt. Rekomendację należy stosować do wszystkich ekspozycji kredytowych zabezpieczonych hipotecznie lub tam gdzie hipoteka będzie docelowym zabezpieczeniem . Polityka kredytowa banków powinna być dostosowana do regulacji władz nadzorczych oraz wewnętrznych standardów. Choć na politykę banków potencjalny Kredytobiorca ma nikły wpływ, to jednak ma możliwość podjęcia wielu decyzji, które bezpośrednio wpłyną na sposób spłaty jego kredytu. Warto się zatem zastanowić nad kilkoma kwestiami.

Od 1 lipca 2009 roku można zdecydować się na spłatę kredytu bezpośrednio w walucie kredytu. Czy jest to opłacalne? Ile zapłacimy za zmianę warunków kredytu?
Zacznijmy od plusów spłacania kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich czy w euro. Do tej pory Kredytobiorcy spłacali kredyt w złotówkach przeliczany według kursu sprzedaży odpowiedniej waluty kredytu w banku(wyższy kurs). Powodowało to stratę, ponieważ kredyt wypłacany był po (niższym) kursie kupna waluty. Jest to tak zwany spread walutowy. Wspomniana różnica kursowa sięga od 5% do 14% w zależności od banku, co łącznie daje koszt rzędu kilkunastu do kilkudziesięciu tysięcy złotych (każdy bank osobno ustala swój kurs walut). Stosowanie na rynku widełek kursowych jest powszechne, a banki do tej pory wcale nie musiały informować o tym koszcie swoich klientów, mimo iż stanowiło to dla nich duży zarobek. Aktualnie Kredytobiorca może spłacać kolejne raty bezpośrednio w walucie kredytu - na przykład we frankach szwajcarskich, euro lub w dolarach - zmniejszając w ten sposób koszt spreadu. Ratę można uregulować w formie przelewu z rachunku walutowego lub wpłacić w kasie w oddziale banku.

Mimo wyraźnie widocznych korzyści ze zamiany kredytu indeksowanego czy denominowanego na kredyt walutowy, warto rozważyć kilka innych czynników:

1. koszt aneksu do umowy kredytowej

Zmieniając sposób spłaty kredytu konieczne będzie podpisanie aneksu do umowy kredytowej. Każdy bank zgodnie ze swoją tabelą prowizji i opłat pobierze za tę operację odpowiednią kwotę. Zwykle kwota ta wynosi od 100 PLN do nawet 500 PLN w zależności od banku. Niektóre banki mogą wymagać opłaty za zmianę warunków spłaty kredytu, a może ona sięgać nawet 0,75% wartości kredytu. Trzeba więc przeliczyć czy korzyści wynikające z niższego spreadu faktycznie będą na tyle znaczące, aby ponieść koszty związane ze zmianą umowy.

2. koszt obsługi konta walutowego w banku – otwarcie i prowadzenie konta, przelewy

Niekiedy bank nie prowadzi obsługi kasowej. Decydując się więc na spłatę rat kredytu bezpośrednio w walucie obcej, koniecznie musimy przeliczyć koszty obsługi przelewów i prowadzenia konta walutowego. Usługi te niestety nie należą do najtańszych. Pewne banki wprowadziły atrakcyjne oferty kont walutowych, jednak wymagają przeniesienia do nich swoich finansów (wpływy pensji na konto oraz deklaracja wykonania co najmniej dwóch transakcji bezgotówkowych). W innych bankach warto sprawdzić koszt przelewu walutowego na rachunek pochodzący z innego banku. Opłata taka może się okazać bardzo droga - nawet kilkakrotnie droższa niż przelew pomiędzy rachunkami prowadzonymi w złotych.

3. źródło pozyskiwania waluty

Koniecznie trzeba się więc zastanowić czy nasze źródło pozyskiwania waluty zrekompensuje wyżej wymienione koszty. Spread w kantorach zwykle jest niższy niż w bankach, jednak może się to zmienić, szczególnie gdy po wprowadzeniu Rekomendacji wzrośnie popyt na walutę. Warto przemyśleć także, który punkt wymiany waluty wybrać. Pozostaje również pytanie w którym dniu miesiąca kupić walutę, aby było to najkorzystniejsze. Wybory te mogą przysporzyć dodatkowych nerwów i stresu.

Warto podkreślić, że decyzja o zmianie spłaty kredytu zgodnie z nową Rekomendacją jest nieodwołalna. Jednak w niektórych bankach, w trakcie trwania spłaty kredytu można ją będzie jeszcze zmienić. Za każdym razem konieczne będzie jednak spisanie i opłacenie aneksu do umowy.

Nowa Rekomendacja daje więc Kredytobiorcy alternatywę: czy spłacać kredyt przeliczony na złotówki przez bank, czy też spłat dokonywać w obcej walucie. Naturalnym rozwiązaniem dla osób zarabiających w obcej walucie (na przykład w euro) jest drugi sposób, ponieważ unika się w ten sposób kosztów wymiany i oszczędza czas. Wybór nie jest tak oczywisty dla osób zarabiających w złotówkach. Prawdopodobnie w najbliższym czasie banki kolejno będą podejmować zmiany w polityce udzielania kredytów walutowych oraz wysokości opłat związanych z prowadzeniem kont walutowych. Konieczne trzeba dobrze przemyśleć opłacalność zmian, biorąc jednak pod uwagę indywidualną sytuację Kredytobiorcy, a nie tylko ogólnikowe korzyści.

Hipotekaplus.pl